Za zespołem juniorów młodszych B2 z pewnością bardzo wymagająca runda. Chłopcy po rywalizacji w poprzednich sezonach w ligach okręgowych, tym razem mieli okazję toczyć walkę na poziomie I ligi wojewódzkiej. Dodatkowo, drugi zespół grał w I lidze okręgowej.

Początek sezonu był dla drużyny bardzo pracowity. Na początku sierpnia zaczęliśmy treningi w Poznaniu, a po kilku dniach wyjechaliśmy na obóz do Wągrowca. Ten tydzień był intensywny – zrealizowaliśmy sporo jednostek treningowych, zagraliśmy kilka sparingów, odbyliśmy tez parę ważnych odpraw. Warto dodać, że uczestniczyło w nim aż 27 zawodników, co było dobrym prognostykiem przed nadchodzącymi rozgrywkami.

Po kilku dniach od powrotu z Wągrowca zaczęliśmy rywalizację ligową. Niestety, dużym minusem tego okresu była zdecydowanie niższa niż wcześniej frekwencja. Na pierwsze mecze do dyspozycji mieliśmy 13-14 zawodników, co przy solidnym poziomie rywali stanowiło dodatkowe wyzwanie. Pierwsze spotkania kończyliśmy na tarczy, widząc wyraźnie elementy, w których przeciwnicy nad nami górowali. Dla części zawodników była to bolesna weryfikacja własnych umiejętności, z którą nie było łatwo sobie poradzić. Z drugiej jednak strony część chłopców bardzo dobrze zareagowała na porażki, pracując na treningach jeszcze solidniej i w perspektywie pierwszej części rundy robiąc spory postęp zarówno sportowy, jak i przede wszystkim mentalny. Do tej grupy należeli Aleksander Hejna, Nazar Pankratov, Miłosz Zając i lider środka pomocy, Danylo Povydysh. W pierwszej połowie rundy naszymi najlepszymi meczami były pojedynki z KKS-em Kalisz w lidze wojewódzkiej i z APT Poznań w lidze okręgowej.

Druga część rundy jesiennej sportowo stała na lepszym poziomie. W lidze wojewódzkiej zagraliśmy kilka zaciętych meczów, stwarzaliśmy sobie zdecydowanie więcej sytuacji bramkowych i zdobywaliśmy gole. Po pierwszych trudnych tygodniach trochę okrzepliśmy i nauczyliśmy się nieco „sportowego cwaniactwa”, którym przeciwnicy wcześniej nas przewyższali. Świetnie zaprezentowaliśmy się w wyjazdowym meczu z SMS-em Konin, który minimalnie przegraliśmy, tracąc gola w doliczonym czasie gry. Punkt przywieźliśmy ze Ślesina, gdzie także przez długi czas prowadziliśmy. Dobre mecze zagraliśmy też u siebie, derbowy z GES-em Poznań czy przegrany 2:3 w dość pechowych okolicznościach pojedynek z APR Jarocin. Ten ostatni pod względem jakości piłkarskiej był naszym najlepszym występem w tej rundzie. W I lidze okręgowej najlepszym był wygrany 2:1 pojedynek z Orlikiem Poznań. Do wspomnianej wcześniej czwórki zawodników warto dodać kolejnych, którzy w drugiej połowie jesieni także pokazali się z bardzo dobrej strony – Przemysława Gewissa, Mateusza Jardanowskiego, Lucjana Kawalca, Szymona Krzyżaniaka i Jakuba Szkudlarskiego.

Runda jesienna dla chłopców była wymagająca sportowo, ale przede wszystkim pod względem charakteru. Najlepsze zespoły z województwa pokazały, w jakich elementach mamy braki i że tylko systematyczną, solidną i ciężką pracą na każdym treningu możemy je nadrabiać. Z perspektywy pięciu ostatnich miesięcy właśnie systematyczność u części zawodników była największym problemem. W tej kwestii dobrze wyglądaliśmy jedynie w pierwszych 2-3 tygodniach sezonu oraz w listopadzie i grudniu, natomiast w najważniejszej części rundy – ze względu na wakacje, wyjazdy, kontuzje czy inne obowiązki – było z tym dużo gorzej. Bez wątpienia okres od początku sierpnia do końca grudnia był też dla zespołu momentem dostosowywania się do wyższych wymagań sportowych (technicznych i taktycznych), „docieraniem się” w pracy z nowym trenerem, zderzeniem swoich własnych oczekiwań z rzeczywistością. Jednak trudny czas, w którym trzeba zmierzyć się z porażkami, poparty dobrą analizą, wyciąganiem wniosków powinien dać dobre efekty na wiosnę.

Przed nami dwa tygodnie przerwy, po której wrócimy do pracy, by dobrze przygotować się do rundy wiosennej. W niej cel jest jasny – wyciągnąć wnioski z jesieni i walczyć o zwycięstwo w II lidze wojewódzkiej i tym samym powrót na najwyższy szczebel rozgrywek.